در وصف یادگار امام

منظومة آفتاب
شاعر: محمود شاهرخي
 

آن روح بهار، آن بهين گلبن باغ
منظومة آفتاب را چشم و چراغ
شد سوي امام وبر دل ما ز اين غم
بنهاد فلك داغ دگر بر سر داغ
آن مرغ بهشتي به دمي جست ز دام
در قرب جوار دوست بگرفت مقام
احمد كه نداشت طاقت هجر پدر
بر كند دل از جهان و شد پيش امام
*******

دردانه دامان خميني
شاعر: احمد عزيزي
 

احمد جگرم سوخت كه رفتي ز بر ما
ديگر ز خميني كه بماند بر سر ما ؟
مي كرد سفارش پدر پير به امت
يعني نگذاريد غريب اين پسر ما
اي نوگل بستان خميني ز چه آخر ؟
رفتي و نكردي چو شهيدان خبر ما
از طاق جماران نرود تا به قيامت
احمد! گل روي تو ز باغ نظر ما
افسوس كه رفت از پي بابا به دل خون
دردانه دامان خميني ز بر ما
بنگر كه شكست از غمت اي پور خميني
مانند ستونهاي جماران،كمر ما
برخيز وبزن سينه، عزادار خميني
چون خاك جماران شده از نو به سر ما
اي خامنه اي تسليت اين داغ جگر سوز
واي مهدي صاحب، بنگر چشم تر ما
بگداز در اين داغ به ايوان جماران
چون احمد گريان بگدازد جگر ما
*******

عشق مجسم
شاعر: محمد علي مرداني
 

آن عشق مجسم كه خميني فر بود
احمد خلف امام دين پرور بود
مانند گل محمدي پرپر شد
چون محو گل جمال پيغمبر شد
احمد كه سهيل پاك پيغمبر بود
محبوب قلوب امت و رهبر بود
نستوه مجاهدي كه تا آخر عمر
در خدمت دين، هميشه در سنگر بود
احمد كه اميد امت و رهبر بود
در گلشن دين، نهال بار آور بود
افسوس كه شد چراغ عمرش خاموش
مردي كه مقامش از ملك برتر بود
چون خسته ز كيد چرخ دون پرور شد
خواهان لقاي خالق داور شد
در سبزترين بهار، فرزند امام
از باد اجل به سان گل پرپر شد
*******

گل با غ خميني
شاعر: احد ده بزرگي
 

دوباره همچو دريايي قرارم
چنان ابر بهاري، اشكبارم
ز داغت اي گل باغ خميني
اگر سر بر سر زانو گذارم
گل آتش دم باغ خميني
كه بر لب داشت ابلاغ خميني
فتاد از كار قلب نازنينش
دوباره تازه شد داغ خميني
منبع:ماهنامه شاهد یاران ش 17